براساس تجربه چندین ساله وگفتگو بامردم وجوانان آنچه که سبب فساد اخلاق اجتماعی

می شود نه تنها فقر نیست

بلکه از پله کان رفاه بالارفتن است .  رفاهی که بی دردی وبی توجهی به همراه دارد .

برای کسب چنین رفاهی پاروی حق وشرف وناموس می گذارد تا به آن برسد

وهزینه خوشگذرانی های آنی خودکند .به مامی گویند برایتان رفاه می آوریم

وقتی به ریشه مسایل اجتماعی نزدیک می شویم

می بینیم ناشی از همین نگاه است میخواهم خوش باشم 

از چه راه از رانت خواری اختلاس فساد 

تاریخ انسانی را هم که مطالعه می کنیم

می بینیم اقوام ومللی نسلشان رو به نابودی رفته

که غرق رفاه وفساد شده اند

تا جایی که دست به طغیان زده و 

خون یکدیگر را مباح دانسته اند .

در عصر حاضر هم ما شاهد رفاه زدگان جنایتکار هستیم 

این جنایتکاران همان بوزینه هایی هستند

که حس نو.عدوستی درآنها کشته شده است

نمی فهمند آوارگی ودرد چیست ؟

فساد های کوچک وبزرگ در لایه های اجتماعی

هم مولود همین نگاه رفاه طلبی است

پس آنکس که گفت برایتان رفاه می آوریم 

ومردمی که فریب این را خوردند بدانند عواقب شوم این نگاه چیست ؟

البته فقر وناداری هم خوب نیست .اما تلاش وسعی واستقامت در برابر 

نا ملایمات است که انسان ساز است 

مردمی که تلاش نکنند منفور به شمار می آیند 

رفاه نباید هدف نهایی باشد 

رفاه خود ابزاری برای رسیدن به کمال است

که متاسفانه از آن بداستفاده می کنند .

                                                      مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی